Van kakkerlakken tot vijf sterren

We zijn nu al op de helft van onze reis, de tijd vliegt echt voorbij en elke dag blijf ik me verbazen over de gang van het leven hier.

Na ons geweldige avontuur in Sapa was het tijd om de nachttrein te nemen terug naar Hanoi om vervolgens op de bus te stappen naar Ha Long Bay. Toen we in Sapa geraced hebben om de bus naar Lao Cai te pakken en vanuit daar gerend te hebben opzoek naar onze tickets voor de trein, begon de reis terug vanaf het mooie Sapa naar Hanoi. Deze keer waren onze cabin genootjes een Frans stel en sliepen de krappe bedjes een stuk beter dan de eerste keer. Ze houden hier nogal van harde matrassen, wij iets minder.

Eenmaal terug in Hanoi mochten we in het hotel waar we de eerste nachten in Vietnam hadden geslapen nog even een douche nemen en ontbijten. Hier kwam de bus ons ophalen richting Ha Long Bay. We hadden een tour geboekt via het hotel dus alles was lekker voor ons geregeld voor de verandering, ook wel eens lekker. Al snel bleek dat de helft van de 22 mensen van de tour waar we de volgende 3 dagen mee door moesten brengen allemaal Nederlands waren. Typisch weer hoe je overal op de wereld weer die Nederlanders tegenkomt, waar je ook bent. Zo'n klein landje, maar toch zijn we overal! Gelukkig waren het allemaal erg aardige mensen. Na een (krappe) busreis van 4 uur kwamen we aan in Ha Long Bay. Hier zag je overal hotels in aanbouw. Ze zijn hier in Vietnam hard bezig met het toerisme en je ziet dan ook overal hotels uit de grond schieten.

In Ha Long Bay liepen we eerst met z'n allen de haven in op weg naar onze boot. Best spannend om dan de rij bootjes af te lopen en te zien op welke boot je gaat verblijven, want er zaten een paar boten tussen waar je liever geen voet aan boord zet.
Gelukkig zag onze boot er prima uit en eenmaal aan boord begonnen we met een super uitgebreide lunch, het eten bleef maar komen en was ontzettend goed! Goed begin van de tour dachten wij zo. Hierna begonnen we met varen door het prachtige Ha Long Bay. Overal zie je limestone rotsen uit het water steken wat een prachtige gezicht geeft in combinatie met de typische vissersbootjes en de zee op de achtergrond. Het was alleen wel zo heet op die boot, dat het bijna niet uit te houden was. Hanoi en vooral Sapa waren goed te doen maar hier was het wel echt even zwaar. De luchtvochtigheid was met 86% erg hoog en er stond geen zuchtje wind. Het kajakken zorgde gelukkig wel voor wat verkoeling en was ook ontzettend mooi. We gingen onder een rots door en kwamen in een plek omgeven met limestone rotsen, waar de enige uitgang de grot was waardoor wij gekomen waren. Het was echt even alsof we in een andere wereld terecht waren gekomen. Het was muisstil en onzettend mooi, het enige geluid dat je hoorde kwam van ons. Savonds hebben we ook nog gezwommen in de zee en hier heb ik tot mijn grote trots ook de hoge sprong van de boot afgemaakt! Normaal durf ik dit nooit, nu wel. Weer een angst overwonnen! In de avond zaten we met z'n allen op het gezellig te praten en een spelletje met lekkere en vieze jellybeans te spelen en ervaringen te delen van ieder z'n reis. Erg leuk is het altijd om tips te krijgen en te geven en ik ben dan ook altijd erg benieuwd naar alle ervaringen. Helaas werd het sprookje snel verstoord door ongewenste gasten; kakkerlakken. Iemand had ze eerder al over de boot zien kruipen en later liepen ze ook op het dek. Natuurlijk had ik weer de pech dat ik er een over m'n bed zag rennen, net toen ik erin wilde stappen. Na alles een paar keer grondig geïnspecteerd te hebben hebben we nog verassend goed geslapen.

De volgende dag vaarden we langs de oudste floating village van Vietnam (ongelofelijk dat hier mensen kunnen wonen) en gingen we naar Monkey Island, een super mooi klein en verstopt eilandje tussen de rotsen. Dit was echt heel mooi en onze kamer met seaview was ook prachtig en een verademing na het nachtje op de boot, dachten we.. na heerlijk in de zee te hebben gezwommen, een hete hike door de rotsen om aapjes te spotten waarbij we letterlijk onze kleren konden uitwringen van het zweet, werd ons sprookje weer ruw verstoord, door jawel, kakkerlakken! Dit keer zaten er 2 IN mijn badtas, waar ik achter moest komen doordat ik een hele grote zag wegschieten toen ik lekker aan het graaien was naar mijn tandenborstel. Mijn grote held Evert heeft hierna mijn badtas overhoop gehaald met zaklamp en menukaart (waarmee we ze konden killen) in de aanslag en jawel, daar kwamen de twee monsters. Toen we er later nog 2 uit het doucheputje zagen kruipen was het klaar, we gingen vragen om een andere kamer en deze kregen we gelukkig meteen. Een upgrade nog wel naar een appartement op hoge palen, ver van die beesten vandaan en met een balkon. Panisch als we waren hebben we alsnog met licht aan geslapen.

We waren dan ook best blij om weer in de bus terug naar Hanoi te zitten, ondanks dat de trip wel ontzettend mooi was geweest. Hier begon het volgende avontuur, want toen we savonds aankwamen in Hanoi gingen we gelijk door met de slaapbus richting Ninh Binh, nadat we eerst waren opgehaald van het hotel naar waar de bus vertrok in een ongelofelijk vol gepropt busje. Hier viel ik weer van de ene verbazing in de andere, toen ik zag hoe de nachtbus eruit zag. Het waren ligstoelen van elk 2 rijen hoog en 3 rijen breed, gescheiden door een krap gangpad. Om het nog even erger te maken was de bus vreselijk verlicht met rode en blauwe lampen. Het was hilarisch! Ik moest zo lachen om hoe het er eruit allemaal uitzag en hoe ik Evert zag zitten in z'n ligstoeltje, met grote ogen.

Na een paar uur rijden kwamen we aan in Ninh Binh waar we de eerste echte regenbui mee maakte. We werden gedropt bij een hostel en omdat het al erg laat was, het regende en we nog geen hotel hadden geregeld, overwogen we heel even om daar te blijven slapen, maar toen we na 5 minuten al gelijk een rat zagen rennen, besloten we om toch maar verder te gaan! Even genoeg ongedierte gehad. We lieten ons afzetten bij een hotel in het centrum dat er gelukkig goed uitzag. De volgende dag hebben we hier een scooter gehuurd en hebben we rondgereden in de super mooie omgeving. De hoofdattractie is hier eigenlijk Tam Coc, waar je met bootjes tussen de rotsen door vaart, maar deels door tijdgebrek hebben we dit niet gedaan. We hebben de Mau cave bezocht, wat eigenlijk helemaal geen grot was maar een heeeele lange trap omhoog waar je uitzicht hebt over Ninh Binh en Tam Coc, met de bootjes. De weg om hier te komen was weer verbazingwekkend, we moesten door een aflegen dorpje met slechte wegen en zonder borden, waarbij je nooit zou verwachten tot je uitkomt bij een grote attractie. Hierna zijn we naar Chua Bai Dinh gereden, een Buddhisten complex met verschillende pagodas en gangen met stenen Buddhas. Deze gangen kwamen uit bij een gigantische bronzen Buddha wat erg indrukwekkend was. Helaas was ik weer lekker verbrand ondanks het smeren met zonnebrand (het krijgen van after sun lijkt hier trouwens onmogelijk. Wat ze wel overal hebben is zonnefactor met whitening!), dus zijn we op tijd weer terug gereden naar het hotel. Dit was maar goed ook want er kwamen grote zwarte wolken onze kant op, volll met regen en het begon al lekker te waaien. We zijn als gekken op ons scootertje terug gereden wat eigenlijk heel erg leuk was haha. De wegen waren hier goed en redelijk rustig dus we konden lekker racen. Trots als pauwen kwamen we terug bij het hotel, nog voor de regen en nadat we de weg in 1x hadden gevonden zonder kaart! We hadden wel een zelf getekend kaartje gekregen, maar deze klopte van kant geen en dat stond er ook gewoon op. Die avond zijn we een grote fout begaan door met de nachttrein gelijk verder te gaan naar Dong Hoi. De cabines met bedjes waren op, dus we moesten op stoelen de 9 uur durende reis maken en dit was dan ook de vreselijkste reis die we tot nu toe gemaakt hebben. We waren hier de enige blanken waardoor we lekker aangestaard werden en overal zaten ook gewoon mensen op zelf meegebrachte krukjes in het gangpad. Ik heb hier geen minuut geslapen, Evert gelukkig wel.

Uitgeput kwamen we aan in Dong Hoi waar we een taxi namen naar het hotel, maar als snel bleek dat we bij het verkeerde hotel afgezet waren. We waren afgezet bij het 'Sunrise hotel', terwijl ons hotel het 'Sunshine hotel', was. Deels ons eigen schuld, hadden we maar het adres moeten laten zien ipv alleen de naam van het hotel te zeggen. Daarna zijn we met dezelfde veel te dure taxi naar het goede hotel gereden, waar we dachten een kamer geboekt te hebben. Helaas pindakaas hadden we een kamer geboekt voor de nacht ervoor en was het hotel nu vol. Foutje! Op aanraden van het meisje bij de receptie gingen we even een kijkje nemen bij het hotel ernaast. Ik zag gelijk al dat ik het niet wilde aangezien er overal mieren liepen, maar we gingen toch maar even naar de kamer kijken. Helaas begrepen deze mensen geen Engels en dachten ze dat we gelijk wilden inchecken in plaats van eerst even de kamer te bekijken. Helaas bleek de kamer super vies te zijn en liepen hier ook overal mieren. Een beetje ongemakkelijk vertelde we de mensen dat we toch liever even verder gingen kijken, wat eerst nog vertaald moest worden op mijn telefoon wat het nog even ongemakkelijker maakte allemaal. Vooral Evert vond het vreselijk om te zeggen dat we verder gingen, ik had er minder moeite mee. We moesten tenslotte ook gewoon voor een kamer betalen waar we in eerste instantie alleen even in wilde kijken.

En dus stonden we weer buiten, na 3 hotels en 2 taxi's nog steeds zonder hotel en uitgeput van de vreselijke reis. Na even wat kijken op het internet hadden we een homestay gevonden die irritant dichtbij het allereerste hotel lag met goede cijfers, dus met taxi nummer 3 zijn we naar de homestay gereden die er gelukkig wel gewoon goed uit zag en waar we vervolgens 2 nachtjes hebben geslapen.Hier hebben we wat rondgefietst op de veel te kleine fietsjes die we gratis konden lenen bij de homestay en hebben we een locale markt bezocht. De volgende dag hadden we een geweldige tour geboekt naar het Phong Nha Ke Bang National park waar we twee grotten gingen bezoeken. Toen we aankwamen begon het met regenen en dus was dit de perfecte gelegenheid om de door ons speciaal aangeschafte ponchos te gebruiken. Ik moet zeggen dat het echt wel leuk was om door de regen door de jungle te lopen, het maakte het wel echt af! Na een lange klim kwamen we terecht bij Paradise Cave, een van de grootste grotten van Vietnam. Dit was een mooie grot om te zien, maar het was er ontzettend druk met Vietnamese families die elke 5 seconden stopten om foto's te maken. Ook moesten wij weer verschillende keren op de foto en kwamen er zelfs een paar keer mensen naar ons toe om ons aan te raken. Ik moet zeggen dat ik er toen wel even klaar mee was. Waar wij netjes vragen of we een foto mogen maken, trekken zij je gewoon naar zich toe en zie je af en toe ook stiekeme flitsen aan de zijkant. Maargoed, het hoort er blijkbaar nou eenmaal bij en na deze grot werd het pas echt leuk. We gingen namelijk naar de Dark Cave, waar het enige licht dat je had van je helm met lampje af kwam. Beetje jammer alleen dat mijn lampje niet werkte en ik dus niks kon zien als Evert te ver bij me vandaan was, het maakte het wel weer even extra spannend :). Voordat we de grot ingingen, gingen we zip linend de kabelbaan af en wie met mij het wie is de mol weekend heeft mee gemaakt weet hoe ik het vind om aan tuigje aan grote hoogte hangen.. ik ben dan ook super trots dat ik het alsnog gedaan heb! Het was wel weer lekker typisch voor mij dat ik als enige niet begreep dat je aan het eind je benen in de lucht moest doen om normaal neer te komen, waardoor ik bijna de modder in donderde, maar goed, ik heb het overleefd! Eenmaal beneden moesten we een stukje zwemmen om bij de grot te komen en hierna moesten we een eindje lopen door water, steeds krapper en glibberiger wordende gangetjes en blubber om bij het modderbad aan te komen. Dit was zo'n aparte ervaring! De modder had een hele vreemde structuur, je bleef erin drijven als je ging liggen, maar ook als je besloot rechtop te gaan zitten bleef je gewoon in zithouding bungelen in de modder, heel leuk! Op de terugweg waren we natuurlijk allemaal lekker glibberig van de modder en met nog steeds het enige licht van onze lampjes was dit wel een uitdaging. Miss clumsy hier is natuurlijk uitgegleden met als vervolg dat mijn hele been nu onder de krassen zit. Al met al was dit ook weer een super leuke trip en de volgende dag stond de volgende stad alweer op de planning: Hue.

We werden voor onze homestay opgehaald met een busje die ons voor de deur af zou zetten bij ons luxe hotel met zwembad op het dak in Hue. We hadden wel even wat luxe verdiend dachten we zo. Ook deze busreis was weer een hele ervaring. Het busje werd weer zo vol mogelijk gepropt waardoor we amper plek hadden voor onze benen en we met z'n vieren op een voor 3 (vietnameze) personen bedoeld bankje zaten voor 4 uur lang. Ook zat ik 3,5 uur lang vol in de wind omdat alle ramen open stonden en bleek toen we er bijna waren dat ze ook gewoon airco hadden! Lekker dan.. gelukkig konden we lekker tot rust komen in ons mooie hotel en hebben we gelijk genoten van het zwembad en ons bad in de slaapkamer. We hadden trouwens zo'n huge ass bed, daar kon je met gemak met z'n vieren in en het lag echt geweldig.

De volgende dag zijn we naar de Imperial Citadel geweest, waar bijna alles verwoest is in de oorlog, maar nog wel een aantal indrukwekkende tempels staan. Na hier een tijdje rond te hebben gelopen, zijn we naar de Thien Mu Pagoda geweest, die erg bekend is en het icoon van Vietnam blijkt te zijn. Hier hadden wij alleen geen idee van, tot we het lazen :). In de avond hebben we gegeten bij een er een modern uitziend hotel op het water. Het meisje dat ons hielp deed vreselijk haar best, ze was letterlijk aan het rennen als we iets vroegen. Ik wilde bijna zeggen dat ze echt wel even rustig aan kon doen, maar aangezien ze geen Engels sprak heb ik dit maar gelaten. Ondanks dat ze zo haar best deed, ging het allemaal een beetje mis. Ze vergat dingen, bracht het verkeerde bij de Nederlanders achter ons en je zag gewoon dat ze het vervelend vond om onze hoek in te kijken, laat staan naar ons toe te komen. Dit zelfde hadden we ook bij de homestay in Dong Hoi. Ze willen het allemaal heel graag en doen ontzettend hun best, maar omdat ze geen Engels spreken gaat het allemaal een beetje mis. Ondanks alles hebben we haar een flinke tip gegeven om haar avond nog een beetje goed te maken en hier was ze ook ontzettend blij mee! Het was erg leuk om zoiets voor iemand te kunnen doen. Je ziet in deze stad trouwens nog best veel terug van de Franse invloed. Je kunt overal stokbrood kopen, je komt veel crèpes en croissantjes tegen en naast Vietnamees en Engels, staat er ook veel vertaald in het Frans. De stad zelf was niet zo bijzonder, maar de bezienswaardigheden waren zeker een stop waard!

Op dit moment zitten wij in het luxe in het 5 sterren resort Fusion Maia in Da Nang, waar we 2 nachtjes mogen slapen via mijn werk bij Puurenkuur! Het is hier ontzettend mooi en we hebben een grote kamer met jacuzzi en privé zwembad. Ook hebben we al mogen genieten van een heerlijke massage, bodyscrub en manicure en staat ons ontbijt voor morgenochtend gepland op het strand. De aankomende 2 dagen gaan we hier nog lekker van genieten en dan vervolgen we onze reis naar Hoi An.

Liefs,

Evert en Diana